திரு அருட்பிரகாச இராமலிங்க வள்ளலார் (thiru arutpirakaasa ramalinga vaLLalaar) was a யோகி (yOgi) par excellence, who had not only personally mastered the art & science behind occult inner yogic principles and best practices, but also in the lines of திருமூலர் (thirumUlar), அகத்தியர் (agaththiyar), போகர் (bOgar), சிவவாக்கியர் (sivavaakiyar) etc.,blessed this world with a rich corpus documenting his first hand yogic experiences and accomplishments cutting across various interrelated domains in the yogic ecosystem viz. சாகாக்கல்வி (saagaakkalvi), சிவராஜ யோகம் (sivaraaja yOgam), வாசி யோகம் (vaasi yOgam), பிரசாத யோகம் (pirsaadha yOgam), स्वर योग तन्त्र / சர யோகம் (svara yoga tantra / sara yogam) etc., We shall briefly take a look at these
ஒழுக்க சாதனங்கள் (ozhukka saadhanangal - disciplinary instruments)
In order to have a full-fledged holistically successful யோக அனுபவங்கள் (yoga anubavangal - yogic experiences), many forms of disciplinary measures are prescribed by வள்ளலார் (vaLLalaar) as essential pre-requisites:- கன்மேந்திரிய /இந்திரிய ஒழுக்கம் (kanmendhiriya / indhriya ozhukkam – disciplining of the senses): The physical austerities help in taming and cleansing one’s body and the senses. In तन्त्र साधन (tantra sādhana - tantric ritual) this process is technically called as भूत शुद्धि(bhūta śuddhi – elements cleansing) wherein the स्तूल शरीर (stūla śarīra - physical body) made of the पञ्च महा भूत (pañca mahā bhūta – five physical elements) viz. various solids, liquids, gases etc making up his physical body (including muscles, bones, intestines, blood, urine, gases etc.) have to be cleansed and maintained in a healthy condition, conducive for him to take the life journey without any physical ailments. Such process of cleansing the स्तूल शरीर (stūla śarīra - physical body) is also called as காயசுத்தி (kaaya sudhdhi – body purification). In the words of the saint : "இவற்றில் இந்திரிய ஒழுக்கம், கன்மேந்திரிய ஒழுக்கம் ஞானேந்திரிய ஒழுக்கமென இருவகைப்பட்டது. கொடிய சொல் செவிபுகாது நாத முதலிய ஸ்தோத்திரங்களைக் கேட்டல்; அசுத்த பரிசமில்லாது தயாவணமாகப் பரிசித்தல்; குரூரமாகப் பாராதிருத்தல்; உருசி விரும்பாதிருத்தல்; சுகந்தம் விரும்பாதிருத்தல்; இன்சொல்லாடல்; பொய் சொல்லாதிருத்தல்; ஜீவஹ’ம்சை நேரிடுங் காலத்தில் எவ்விதத் தந்திரத்தினாலாவது தடை செய்தல்; பெரியோர்கள் எழுந்தருளி யிருக்கும் இடங்களுக்குச் செல்லுதல்; ஜீவோபகார நிமித்தமாய் சாதுக்கள் வாசஸ்தானங்களிலும் வேறு இடங்களிலும் சஞ்சரித்தல்; நன்முயற்சியிற்கொடுத்தலெடுத்தலாதி செய்தல்; மலஜல உபாதிகளை அக்கிர மாதிக்கிரம மின்றி கிரமத்தில் நிற்கச் செய்வித்தல், எவ்விதமெனில், மிதஆகாரத்தாலும் மித போகத்தாலும் செய்வித்தல், கால பேதத்தாலும் உஷ்ண ஆபாசத்தாலும் தடை நேர்ந்தால், ஓஷதி வகைகளாலும் பௌதிக மூலங்களாலும் சரபேத அஸ்தபரிச தந்திரத்தாலும் மூலாங்கப் பிரணவ த்யான சங்கற்பத்தாலும் செய்வித்தல், சுக்கிலத்தை அக்கிரம் அதிக்கிரமத்தில் விடாது நிற்றல் - மந்ததரம், தீவிரதரம் - எவ்வகையிலுஞ் சுக்கிலம் வெளிப்படாமல் செய்வித்தல்; இடைவிடாது கோசத்தைக் கவசத்தால் மறைத்தல், இதுபோல் உச்சி மார்பு முதலிய அங்கங்களையும் மறைத்தல்; சஞ்சரிக்குங் காலத்தில் காலிற் கவசந்தரித்தல்; அழுக்காடை உடுத்தாதிருத்தல் முதலியன இந்திரிய ஒழுக்கமாம்"
- அந்தக்கரண ஒழுக்கம் (anthakkaraNa ozhukkam - internal / mind disciplining): This includes sincere observance of various forms of यम (yama - observance) & नियम (niyama - abstinence) which when practiced strictly as तपस् (tapas - penance) helps in மனசுத்தி (mana suddhi - mind cleansing) and thereby tune the mind to free itself from various negative वासन (vāsana - desires) and to experience the bliss, peace and contentment. According to the saint "கரண ஒழுக்கமாவது: மனத்தைச் சிற்சபை என்னும் அறிவாகிருதி ஆக்கல்; இதன் பூர்வத்தில் புருவமத்தியில் நிற்கச்செய்தல். இதன்றி துர்விஷயத்தைப் பற்றாதிருக்கச் செய்தல்; சீவதோஷம் விசாரியா திருத்தல்; தன்மதிப்பில்லாதிருத்தல்; இராகாதி நீக்கி இயற்கைச் சத்துவ மயமாதல், தனது தத்துவங்களை அக்கிரமத்திற் செல்லாது கண்டித்தல்."
- ஜீவ ஒழுக்கம் (jIva ozhukkam – life /personality disciplining): During this period, साधक (sādhaka - practitioner) not only purifies his soul, but also starts practicing the अद्वैत भावन (advaita bhāvana – non dualistic attitude) of equally treating all humans without any kind of discrimination in terms of religion, nationality, caste, creed, economic status, educational status etc. To quote the saint: "ஜீவ ஒழுக்கமாவது: ஆண்மக்கள் பெண்மக்கள் முதலிய யாவர்களிடத்திலும், ஜாதி, சமயம், மதம், ஆசிரமம், சூத்திரம், கோத்திரம், குலம், சாஸ்திரசம்பந்தம், தேசமார்க்கம், உயர்ந்தோர் தாழ்ந்தோரென்னும் பேதம் நீங்கி, எல்லாரும் தம்மவர்களாய்ச் சமத்திற் கொள்ளுவது."
- ஆன்ம ஒழுக்கம் (aanma ozhukkam – soul disciplining). Here his अद्वैत भावन (advaita bhāvana – non dualistic attitude) improves further beyond seeing all just humans as equals, the साधक (sādhaka - practitioner), begins to see God in everything and everything in God. In fact, he starts practicing pantheistic vision of seeing God in every body and everybody as Gods in line with the supreme philosophy of வசுதேவ குடும்பம் (vasudhEva kudumbam - Kingdom Of God). According to the saint "ஆன்ம ஒழுக்கமாவது: யானை முதல் எறும்பீறாகத் தோன்றிய ஜீவர்களினது சூக்குமம் தனித் தலைவன் ஆதலால் - அவ்வச் சீவர்களில் ஜீவான்மாவே திருச்சபையாய் அதனுள் பரமான்மாவே பதியாய் நிற்பதால் - யாதும் நீக்கமற எவ்விடத்தும் பேதமற்று எல்லாந் தானாக நிற்றல்"
Of course, the highest common foundational backbone underlying these four-fold disciplines should be ஜீவகாருண்யம் (jIvakaaruNyam - compassion towards life). Thus is why வள்ளலார் (vaLLalaar) has given highest importance to this subject in all his life and works. He has also given three very detailed discourses on the subject. As i have touched upon this topic in greater detail another post (see link below), I would not repeat it here. Please go through the same, as needed.
https://shankarsanthammorthy.blogspot.com/2018/10/demystifying-vallalaar-part-4.html
However, before proceeding further, I just wanted to reproduce here the saint's summary in his உபதேசக் குறிப்புகள் (upadhesa kuRippugaL - advisary notes) on the significance of ஜீவகாருண்யம் (jIvakaaruNyam - compassion towards life) for spiritual progress towards முக்தி & சித்தி (mukthi & siddhi - liberation & accomplishments):
: நம்முடைய தலைவராகிய கடவுளை நாமடைவதற்கு அவரெழுந்தருளி இருக்கும் கோட்டையின் சாவியாகிய அருள் வேண்டும். அவ்வருள் அன்பினாலல்லது வேறு வகையா லடைவதரிது. இவ்வன்பு ஜீவகாருண்யத்தாலல்லது வேறுவகையால் வாராது. ஜீவகாருண்யத்தின் லாபமே அன்பு. இந்த ஜீவகாருண்ய முண்டாவதற்கு ஏது அல்லது துவாரம் யாதெனில்: கடவுளுடைய பெருமையையும் தரத்தையும் நம்முடைய சிறுமையையும் தரத்தையும் ஊன்றி விசாரித்தலே. அன்னியவுயிர்களுக்கு இம்சை உண்டாகாது நடத்தலே ஜீவ காருண்யம். இதுதான் முத்தியடைவதற்கு முதற் படியாயிருக்கின்றது. ஆதலால் இதைப் பாதுகாத்தல் வேண்டும்.
நம்முடைய தலைவராகிய கடவுளை நாமடைவதற்கு, அவர் எழுந்தருளியிருக்கும் கோட்டையின் சாவியாகிய அருள் வேண்டும். அவ்வருள் அன்பினாலல்லது வேறு வகையாலடைவது அரிது. அவ்வன்பு ஜீவகாருண்ணியத்தாலல்லது, வேறு வகையில் வாராது. ஜீவகாருண்ணியத்தின் லாபமே அன்பு. இந்த ஜீவகாருண்ணியம் உண்டாவதற்கு மார்க்கம் யாதெனில்: கடவுளினது பெருமையையும் வல்லமையையும் தரத்தையும் நம்முடைய சிறுமையையும் தரத்தையும் ஊன்றி விசாரித்தல்தான். அன்னிய உயிர்களுக்கு இம்சை உண்டாகாமல் நடத்தலே ஜீவகாருண்ணியம். இதுதான் சித்தி பெறுவதற்கு முதற்படியாகவிருக்கின்றது. ஆதலாலிதைப் பாதுகாத்தல் வேண்டும்.
As part of such a spiritual journey, the saint’s உடல் (udal - body), மனம் (manam - mind) & உயிர் (uyir -soul) went through different stages of निर्मोचक परिणाम (nirmocaka pariṇāma - liberating transformation). His உடல் (udal - body), for example, underwent different states of dematerialization and காய சுத்தி (kaaya suddhi – body cleansing) and there by attained, what he calls as,
"எக்காலத்தும் நாசமடையாத சுத்த அல்லது சுவர்ணதேகம், பிரணவ தேகம், ஞானதேகம் என்னும் சாகாக்கலானுபவ சொரூப சித்தித் தேகங்களும் ".
It was on the auspicious eve of தைப்பூச பௌர்ணமி (thaipUsa purnami), in the year 1874, the saint வள்ளலார் (VaLLalaar) decided to hide-himself from the phenomenal realm and hence performed திருக்காப்பு (thirukkaappu– sacred lock) by withdrawing himself into a room at மேட்டுக்குப்பம் (mEttukkuppam) a small village near வடலூர் (vadalUr).Thereafter the shrine is called சித்தி வளாகம் (siddhi vaLaagam – place of accomplishment).
https://shankarsanthammorthy.blogspot.com/2018/10/demystifying-vallalaar-part-4.html
However, before proceeding further, I just wanted to reproduce here the saint's summary in his உபதேசக் குறிப்புகள் (upadhesa kuRippugaL - advisary notes) on the significance of ஜீவகாருண்யம் (jIvakaaruNyam - compassion towards life) for spiritual progress towards முக்தி & சித்தி (mukthi & siddhi - liberation & accomplishments):
: நம்முடைய தலைவராகிய கடவுளை நாமடைவதற்கு அவரெழுந்தருளி இருக்கும் கோட்டையின் சாவியாகிய அருள் வேண்டும். அவ்வருள் அன்பினாலல்லது வேறு வகையா லடைவதரிது. இவ்வன்பு ஜீவகாருண்யத்தாலல்லது வேறுவகையால் வாராது. ஜீவகாருண்யத்தின் லாபமே அன்பு. இந்த ஜீவகாருண்ய முண்டாவதற்கு ஏது அல்லது துவாரம் யாதெனில்: கடவுளுடைய பெருமையையும் தரத்தையும் நம்முடைய சிறுமையையும் தரத்தையும் ஊன்றி விசாரித்தலே. அன்னியவுயிர்களுக்கு இம்சை உண்டாகாது நடத்தலே ஜீவ காருண்யம். இதுதான் முத்தியடைவதற்கு முதற் படியாயிருக்கின்றது. ஆதலால் இதைப் பாதுகாத்தல் வேண்டும்.
நம்முடைய தலைவராகிய கடவுளை நாமடைவதற்கு, அவர் எழுந்தருளியிருக்கும் கோட்டையின் சாவியாகிய அருள் வேண்டும். அவ்வருள் அன்பினாலல்லது வேறு வகையாலடைவது அரிது. அவ்வன்பு ஜீவகாருண்ணியத்தாலல்லது, வேறு வகையில் வாராது. ஜீவகாருண்ணியத்தின் லாபமே அன்பு. இந்த ஜீவகாருண்ணியம் உண்டாவதற்கு மார்க்கம் யாதெனில்: கடவுளினது பெருமையையும் வல்லமையையும் தரத்தையும் நம்முடைய சிறுமையையும் தரத்தையும் ஊன்றி விசாரித்தல்தான். அன்னிய உயிர்களுக்கு இம்சை உண்டாகாமல் நடத்தலே ஜீவகாருண்ணியம். இதுதான் சித்தி பெறுவதற்கு முதற்படியாகவிருக்கின்றது. ஆதலாலிதைப் பாதுகாத்தல் வேண்டும்.
யோகானுபவ நிலைகள் (yogaanubava nilaigaL - stages of yogic experience)
Saint திரு அருட்பிரகாச இராமலிங்க வள்ளலார் (thiru arutpirakaasa Ramalinga VaLLalaar) had all through his life mastered the art of சாகாக்கல்வி (saagaakkalvi – science of deathlessness) and attained மரணமில்லா பெருவாழ்வு (maraNamillaap peru vaazhvu – deathless state of supreme being).
ஊக மிலேன்பெற்ற தேகம் அழியாத
யோகம் கொடுத்தீரே வாரீர்
போகம் கொடுத்தீரே வாரீர். வாரீர்
-அம்பலவாணர் வருகை
As part of such a spiritual journey, the saint’s உடல் (udal - body), மனம் (manam - mind) & உயிர் (uyir -soul) went through different stages of निर्मोचक परिणाम (nirmocaka pariṇāma - liberating transformation). His உடல் (udal - body), for example, underwent different states of dematerialization and காய சுத்தி (kaaya suddhi – body cleansing) and there by attained, what he calls as,
"எக்காலத்தும் நாசமடையாத சுத்த அல்லது சுவர்ணதேகம், பிரணவ தேகம், ஞானதேகம் என்னும் சாகாக்கலானுபவ சொரூப சித்தித் தேகங்களும் ".
It was on the auspicious eve of தைப்பூச பௌர்ணமி (thaipUsa purnami), in the year 1874, the saint வள்ளலார் (VaLLalaar) decided to hide-himself from the phenomenal realm and hence performed திருக்காப்பு (thirukkaappu– sacred lock) by withdrawing himself into a room at மேட்டுக்குப்பம் (mEttukkuppam) a small village near வடலூர் (vadalUr).Thereafter the shrine is called சித்தி வளாகம் (siddhi vaLaagam – place of accomplishment).
According to the saint, the achievement of such நிலை (nilai - state) of निर्मोचक / विमोक्षण देह परिणाम (nirmocaka / vimokṣaṇa deha pariṇāma - liberating body transformation) is what is referred as முக்தி / मुक्ति (mukthi - liberation) and such a परिणाम (pariṇāma - transformation) serves as the ideal முன்னுறு சாதனம் (munnuRu saadhanam) for the attainment of various occult spiritual சித்திகள் (siddhigaL - potencies), as testified by the saint in the following verses in அருட்பெருஞ்ஜோதி அகவல்
The முத்திறல் தேக பரிணாம நிலைகள் (muththiRal dhEga pariNaama nilaigaL - triple states of bodily transformation) and the corresponding மெய்ஞான் சித்திகள் (meiGnaana siddhigaL - spiritual accomplishments) are summarized below in the following table:
Similarly, the பதிணெட்டுபடிகள் (padhiNettu padigaL – eighteen steps) represent the अष्टदश महा सिद्धि (aṣṭadaśa mahā siddhi – eighteen occult faculties / powers) one acquires when atains the respective spiritual milestone. Again in the लय योग (laya yoga) school, the பதிணெட்டுபடிகள் (padhiNettu padigaL – eighteen steps) corresponds to the अष्टदश चक्र मण्डक (aṣṭadaśa cakra maṇḍaka) within the सूक्षम शरीर (sūkṣama śarīra - subtle body) through which the कुण्डलिनी शक्ति (kuṇḍalinī śakti – coiled energy) which includes षटाधार चक्र (ṣaṭādhāra cakra – six support centers) plus द्वादशान्त चक्र (dvādaśānta cakra – twelve centers).
சுத்தமா நிலையிற் சூழுறு விரிவை
அத்தகை யடக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
கரைவின்மா மாயைக் கரும்பெருந் திரையால்
அரைசது மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
பேருறு நீலப் பெருந்திரை யதனால்
ஆருயிர் மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
பச்சைத் திரையாற் பரவெளி யதனை
அச்சுற மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
செம்மைத் திரையாற் சித்துறு வெளியை
அம்மையின் மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
பொன்மைத் திரையாற் பொருளுறு வெளியை
அன்மையின் மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
வெண்மைத் திரையான் மெய்ப்பதி வெளியை
அண்மையின் மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
கலப்புத் திரையாற் கருதனு பவங்களை
அலப்புற மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
விடய நிலைகளை வெவ்வேறு திரைகளால்
அடர்புற மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
தத்துவ நிலைகளைத் தனித்தனித் திரையால்
அத்திற மறைக்கும் அருட்பெருஞ்
ஜோதி திரைமறைப் பெல்லாந் தீர்த்தாங் காங்கே
அரசுறக் காட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
தோற்றமா மாயைத் தொடர்பறுத் தருளி
னாற்றலைக் காட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
சுத்தமா மாயைத் தொடர்பறுத் தருளை
அத்தகை காட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
எனைத்தா ணவமுத லெல்லாந் தவிர்த்தே
அனுக்கிர கம்புரி யருட்பெருஞ் ஜோதி
விடய மறைப்பெலாம் விடுவித் துயிர்களை
அடைவுறத் தெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
சொருப மறைப்பெலாந் தொலைப்பித் துயிர்களை
அருளினிற் றெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
மறைப்பின் மறந்தன வருவித் தாங்கே
அறத்தொடு தெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
எவ்வகை யுயிர்களு மின்புற வாங்கே
அவ்வகை தெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
கடவுளர் மறைப்பைக் கடிந்தவர்க் கின்பம்
அடையுறத் தெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
சத்திகண் மறைப்பைத் தவிர்த்தவர்க் கின்பம்
அத்துறத் தெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
The noble saint வள்ளலார் (vaLLalaar) as part of his yogic pilgrimage has ascended through various rungs in the பரமபத சோபானம் (paramapadha sOpaanam - ladder to divine foot), as testified in the following verses by the saint himself
புடையுறு சித்தியின் பொருட்டே முத்தியை
அடைவதென் றருளிய வருட்பெருஞ் ஜோதி
முத்தியென் பதுநிலை முன்னுறு சாதனம்
அத்தக வென்றவென் னருட்பெருஞ் ஜோதி
சித்தியென் பதுநிலை சேர்ந்த வநுபவம்
அத்திற லென்றவென் னருட்பெருஞ் ஜோதி
-அருட்பெருஞ்ஜோதி அகவல்
| # | தேக முத்தி நிலைகள் /देह मुक्ति अवस्था (dhEga muththi nilaigaL / deha mukti avasthā - liberating states of body) |
சித்தி /सिद्धि (siddhi – potency / accomplishment) |
| 1 | சுத்த தேகம் / शुद्ध देहम् (suththa dhEgam / śuddha deham –purified body) also called as சுவர்ண தேகம் / स्वर्ण देह (suvarNa dhEgam / svarṇa deha - golden body) and sometimes as ஒளி தேகம் / ज्योतिष्य देह (oLi dhEgam / jyotiṣya deha - luminous body). In this state, the soul attains முக்தி (mukthi - liberation) from நரை (narai - greayhair), திரை (thirai), பிணி (piNi - disease), மூப்பு (mUppu - oldage), மல ஜலம் (mala jalam - excretion), நித்திரை (niththirai - sleep),ஆகாரம் (aadhaaram - food) |
கரும சித்தி / कर्म सिद्धि
(Karumasiddhi / karma siddhi;–potency of action) also called as உருவ சித்தி / रूप सिद्धि (uruva siddhi /rūpa siddhi - form accomplishment). Here the soul attains what is called as the பொற்சபை அனுபவம் (poRsabai anubavam - experience of golden hall/field) wherein the adept has typically achieved अष्ट महा सिद्धि (aṣṭa mahā siddhi - eight supreme accumplishments) viz. अणिमा (aṇimā), महिम (mahima),
गरिम (garima), लघिम (laghima),
प्राप्ति (prāpti), प्राकाम्य (prākāmya),
ईषत्व (īṣatva) & वश्त्व (vaśtva) |
| 2 | பிரணவ தேகம் / प्रणव देहम् (piraNava dhEgam / praṇava deham – sonic body) also known as ஒலி தேகம் / नाद देह (oli dEgam / nāda deha - phonic body) In this state, the soul attains முக்தி (mukthi - liberation) from its தேக தோற்றம் (dhEga thORRam - body's visibility) as the body dematerializes and becomes invisible. | யோகசித்தி / योग सिद्धि (yogasiddhi / yoga siddhi – yogic potency) also called as அருவ சித்தி / अरूप सिद्धि (aruva siddhi /arūpa siddhi - formless accomplishment).Here the soul attains what is called as the சிற்சபை அனுபவம் (siRsabai anubavam - experience of quantum hall/field) |
| 3 | ஞான தேகம் / ज्ञान देहम् (gnaana dhEgam / jñāna deham – gnostic body) also known as அருள் தேகம் / कृपा देह (aruL dhEgam / kṛpā deha- graceful body). In this state, the soul attains முக்தி (mukthi - liberation) from its தேக தோற்றம் (dhEga thORRam - body's visibility) as well as தேக தோற்றமின்மை (dhEga thORRaminmai - body's invisbility)as the soul attains the potency to dematerialize and materialize back at will. | ஞானசித்தி / ज्ञान सिद्धि (gnaana siddhi / jñāna siddhi – wisdom potency) also called as அருவுருவ சித்தி / अरूपरूप सिद्धि (aruvuruva siddhi /arūpa rūpa siddhi - formless-form accomplishment).Here the soul attains what is called as the ஞான சபை அனுபவம் (Gnaana sabai anubavam - experience of gnostic hall/field) |
Of course, one has to cross through many spiritual stages in order to successfully experience the above. The spiritual progress of a seeker is essentially These stages and milestones are in fact overloaded with multiple meanings and interpretations. For example, according to certain occult schools, the following states represent the journey of the soul across 18 spiritual realms of consciousness - starting from the gross physical stage to higher realms of supra-mental consciousness.
#
|
कार्य अवस्था
(kārya
avsthā – effectual state)
|
कारण अवस्था (kāraṇa
avasthā – causal state)
|
देह (deha - body)
|
सिद्धि
(siddhi - accomplishment)
|
रूप (rūpa - form)
|
अनुभव (anubhava - experience)
|
1
|
भूत जग्रत् अवस्था (bhūta jagrat avsthā -
physical waking state)
|
केवल अवस्था (kevala avasthā – desolate state)
|
ஸ்தூல தேகம் / स्थूल देहम् (sthUla dhEgam / sthūla
deham –gross body)
|
இருளுருவம் (iruLuruvam – dark form)
|
ஜட அனுபவம்
(jada anubavam –
nescient experience)
|
|
2
|
भूत स्वप्न अवस्था (bhūta
svapna avsthā- physical dreaming state)
|
|||||
3
|
भूत सुसुप्ति अवस्था (bhūta susupti avsthā -
physical sleeping state)
|
|||||
4
|
जीव जग्रत् अवस्था (jīva
jagrat avsthā - mundane waking state)
|
सकल अवस्था (sakala avasthā – common state)
|
சூக்ஷம தேகம் / सूक्ष्म देहम् (sthUla dhEgam
/ sūkṣma deham –gross body)
|
மருளுருவம்
(maruLuruvam –
ignorant form)
|
உயிர் அனுபவம்
(uyir anubavam –
life expereience)
|
|
5
|
जीव स्वप्न अवस्था (jīva svapna avsthā – mundane
dreaming state)
|
|||||
6
|
जीव सुसुप्ति अवस्था (jīva
susupti avsthā – mundane sleep state)
|
|||||
7
|
निर्मल जग्रत् अवस्था (nirmala jagrat avsthā– pure
waking state)
|
शुद्ध अवस्था (śuddha avasthā – pure state)
|
காரண தேகம் / कारण देहम् (kaaraNa dhEgam
/ kāraṇa deham –causal body)
|
அன்புருவம் (anburuvam –
love form)
|
||
8
|
निर्मल स्वप्न अवस्था (nirmala svapna avsthā – pure
dreaming state)
|
|||||
9
|
निर्मल सुसुप्ति अवस्था (nirmala susupti avsthā– pure
sleeping state)
|
|||||
10
|
पर जग्रत् अवस्था (para jagrat avsthā –
transcendent waking state)
|
சுத்த தேகம் / शुद्ध देहम् (suththa dhEgam
/ śuddha deham –purified body)
|
கரும சித்தி / कर्म सिद्धि (Karumasiddhi /
karma siddhi;–potency of action)
|
|||
11
|
पर स्वप्न अवस्था (para svapna avsthā–
transcendent dreaming state)
|
|||||
12
|
पर सुसुप्ति अवस्था (para susupti avsthā - –
transcendent sleeping state)
|
|||||
13
|
गुरु जग्रत् अवस्था (guru jagrat avsthā - guru waking
state)
|
பிரணவ தேகம் / प्रणव देहम् (piraNava
dhEgam / praṇava deham – sonic body)
|
யோகசித்தி / योग सिद्धि (yogasiddhi / yoga siddhi –
yogic potency)
|
அருளுருவம்
(aruLuruvam –
grace form)
|
அருள் அனுபவம் (aruL anubavam –
grace expereince)
|
|
14
|
गुरु स्वप्न अवस्था (guru svapna avsthā - guru dreaming
state)
|
|||||
15
|
गुरु सुसुप्ति अवस्था (guru susupti avsthā - guru
sleeping state)
|
|||||
16
|
शुद्ध शिव जग्रत् अवस्था (śuddha śiva jagrat avsthā - pure
divine waking state)
|
ஞான தேகம் / ज्ञान देहम् (gnaana dhEgam / jñāna deham
– gnostic body)
|
ஞானசித்தி / ज्ञान सिद्धि (gnaana siddhi / jñāna siddhi – wisdom potency)
|
இன்புருவம்
(inburuvam –
bliss form)
|
சிவ அனுபவம்
(siva anubavam –
god expereince)
|
|
17
|
शुद्ध शिव स्वप्न अवस्था (śuddha
śiva svapna avsthā - pure divine sleaping state)
|
|||||
18
|
शुद्ध शिव सुसुप्ति अवस्था (śuddha śiva susupti avsthā - pure
divine waking state)
|
Similarly, the பதிணெட்டுபடிகள் (padhiNettu padigaL – eighteen steps) represent the अष्टदश महा सिद्धि (aṣṭadaśa mahā siddhi – eighteen occult faculties / powers) one acquires when atains the respective spiritual milestone. Again in the लय योग (laya yoga) school, the பதிணெட்டுபடிகள் (padhiNettu padigaL – eighteen steps) corresponds to the अष्टदश चक्र मण्डक (aṣṭadaśa cakra maṇḍaka) within the सूक्षम शरीर (sūkṣama śarīra - subtle body) through which the कुण्डलिनी शक्ति (kuṇḍalinī śakti – coiled energy) which includes षटाधार चक्र (ṣaṭādhāra cakra – six support centers) plus द्वादशान्त चक्र (dvādaśānta cakra – twelve centers).
- मूलाधार चक्र (mūlādhāra cakra – primary base center)
- स्वधिष्ठान चक्र (svadhiṣṭhāna cakra – initial self station center)
- मणिपूर चक्र (maṇipūra cakra – gem studded center)
- अनाहत चक्र (anāhata cakra – unstruck sound center)
- विशुद्ध चक्र (viśuddha cakra – cleansed center)
- आज्ञ चक्र (ājña cakra – command center)
- लंबिका चक्र (laṁbikā cakra – hanging center)
- बिन्दु चक्र (bindu cakra - point center)
- अर्धचन्द्र चक्र (ardhacndra cakra – half moon center)
- रोधिनी चक्र (rodhinī cakra centre)
- नाद चक्र (nāda cakra centre – sonal center)
- नादान्त चक्र (nādānta cakra – trans-sonic center)
- शक्ति चक्र (śakti cakra – energy center)
- शक्ति व्यापिनी चक्र (śakti vyāpinī cakra- omni energy center)
- समना चक्र (samanā cakra)
- उन्मना चक्र (unmanā cakra)
- महाबिन्दु चक्र (mahābindu cakra - supreme point center)
- सहस्रार चक्र (sahasrāra cakra – thousand petaled center)
சுத்தமா நிலையிற் சூழுறு விரிவை
அத்தகை யடக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
கரைவின்மா மாயைக் கரும்பெருந் திரையால்
அரைசது மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
பேருறு நீலப் பெருந்திரை யதனால்
ஆருயிர் மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
பச்சைத் திரையாற் பரவெளி யதனை
அச்சுற மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
செம்மைத் திரையாற் சித்துறு வெளியை
அம்மையின் மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
பொன்மைத் திரையாற் பொருளுறு வெளியை
அன்மையின் மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
வெண்மைத் திரையான் மெய்ப்பதி வெளியை
அண்மையின் மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
கலப்புத் திரையாற் கருதனு பவங்களை
அலப்புற மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
விடய நிலைகளை வெவ்வேறு திரைகளால்
அடர்புற மறைக்கும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
தத்துவ நிலைகளைத் தனித்தனித் திரையால்
அத்திற மறைக்கும் அருட்பெருஞ்
ஜோதி திரைமறைப் பெல்லாந் தீர்த்தாங் காங்கே
அரசுறக் காட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
தோற்றமா மாயைத் தொடர்பறுத் தருளி
னாற்றலைக் காட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
சுத்தமா மாயைத் தொடர்பறுத் தருளை
அத்தகை காட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
எனைத்தா ணவமுத லெல்லாந் தவிர்த்தே
அனுக்கிர கம்புரி யருட்பெருஞ் ஜோதி
விடய மறைப்பெலாம் விடுவித் துயிர்களை
அடைவுறத் தெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
சொருப மறைப்பெலாந் தொலைப்பித் துயிர்களை
அருளினிற் றெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
மறைப்பின் மறந்தன வருவித் தாங்கே
அறத்தொடு தெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
எவ்வகை யுயிர்களு மின்புற வாங்கே
அவ்வகை தெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
கடவுளர் மறைப்பைக் கடிந்தவர்க் கின்பம்
அடையுறத் தெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
சத்திகண் மறைப்பைத் தவிர்த்தவர்க் கின்பம்
அத்துறத் தெருட்டும் அருட்பெருஞ் ஜோதி
According to the saint, in contrast to இன்மையின்ப லாபம் (inmaiyinba laabam - benefit of short term joy) & மறுமையின்ப லாபம் ((marumaiyinba laabam - benefit of long term joy), the ultimate benefit of such accomplishments is the attainment of eternal பேரின்ப லாப்ம் (pErinba laabam - benefit of supreme bliss) which is described by the saint in the ஆன்ம இன்ப வாழ்வு (aanma inba vaazhvu - blissfull life of the soul) section of his ஜீவகாருண்ய ஒழுக்கம் (jIva kaaruNya ozhukkam - discipline of compassion towards life) as "எல்லாத் தேகங்களையும், எல்லாக் கரணங்களையும், எல்லாப் புவனங்களையும், எல்லாப் போகங்களையும், தமது பூரண இயற்கை விளக்கமாகிய அருட்சத்தியின் சந்நிதி விசேடத்தால் தோன்றி விளங்க விளக்கஞ் செய்விக்கின்ற பூரண இயற்கை உண்மை வடிவினராகிய கடவுளின் பூரண இயற்கை இன்பத்தைப் பெற்று, எக்காலத்தும் எவ்விடத்தும் எவ்விதத்தும் எவ்வளவும் தடைபடாமல் அனுபவிக்கப்படுகின்ற ஒப்பற்ற அந்தப் பெரிய இன்பத்தைப் பேரின்பமென்றறிய வேண்டும்" In simple terms பேரின்ப லாப்ம் (pErinba laabam - benefit of supreme bliss) is the holistic non-dualistic immersive becoming of the being. In the words of the saint "பேரின்ப லாபமாவது:- யாவுந் தாமாய் விளங்குவதே".
The typical characteristics of an accomplished yogi who experiences such பேரின்ப லாப்ம் (pErinba laabam - benefit of supreme bliss) after attaining the முத்தேக சித்திகள் (muthdhEga siddhigaL - triple bodily accomplishments) is very elaborately explained explained by the saint. According to him, the body of such a yogi is not affected by extreme physical, chemical or biological changes triggered in the environment even at the fundamental levels of पञ्च महा भूत (pañca mahā bhūta - five core elements). They are also immune to various other mundane disturbances. I would like to reproduce here the detailed account provided by our noble saint, explaining the glory of such yogic adepts. To quote him: "பேரின்ப லாபத்தை யடைந்தவர் பெருமை எது என்றறிய வேண்டில்:- தோல், நரம்பு, என்பு, தசை, இரத்தம், சுக்கிலம் முதலிய அசுத்தபூத காரியங்களும் அவற்றின் காரணங்களாகிய அசுத்த பிரகிருதி அணுக்களுமாகிய தேகத்தை மாற்றி, மாற்று இவ்வளவு என்றறியப்படாத உயர்ந்த பொன்னாகிய சுத்த பூதகாரிய சுத்த தேகத்தையும், பொன்வடிவாகத் தோன்றுதல் மாத்திரமேயன்றி ஆகாயம்போல் பரிசிக்கப்படாத சுத்தபூதகாரண பிரணவ தேகத்தையும்தோன்றப்படுதலுமின்றி ஆகாயம்போல் விளங்குகின்ற ஞானதேகத்தையும் பெற்றவர்களா யிருப்பார்கள். உள்ளே மண்ணினது திண்மையால் தறிக்கப்படார்கள்; புறத்தே மண் கல் முதலியவற்றால் எறியினும் அவை அவர் வடிவில் தாக்குவனவல்ல. உள்ளே நீரினது தன்மையால் குளிரப்படார்கள்; புறத்தே நீரிலழுத்தினும் அவர் வடிவம் அழுந்தாது. உள்ளே நெருப்பினது வெம்மையால் சுடப்படார்கள்; புறத்தே நெருப்பிற் சுடினும் அவர் தேகத்தில் சூடும் வடுவும் தோன்றுவனவல்ல. உள்ளே காற்றினது ஊக்கத்தால் அசைக்கப்படார்கள்; புறத்தே காற்று அவர் வடிவைப் பரிசித் தசைக்கமாட்டாது. உள்ளே ஆகாயத்தினது கலப்பினால் அந்தரிக்கப்படார்கள்; புறத்தே ஆகாயம் அவர் தேகத்தை அந்தரிக்கமாட்டாது. ஆதாரத்திலன்றி நிராதாரத்திலும் அவர் தேகம் உலாவும். அவரது கண்கள் முதலிய ஞானேந்திரியங்களும் வாக்கு முதலிய கர்மேந்திரியங்களும் பார்த்தல் முதலிய விஷயங்களையும் பேசுதல் முதலிய விஷயங்களையும் பற்றுவனவல்ல; தயையினால் விஷயங்களைப் பற்றவேண்டில், சுவர் மலை முதலிய தடைகளும் அவர் கண்களை மறைப்பன வல்ல. அண்ட பிண்டங்களில் அகம் புறம் முதலிய எவ்விடத்துமுள்ள விடயங்களை அவர் கண்கள் இருந்த விடத்திருந்தே கண்டறியும். அண்ட பிண்டங்களி லெவ்விடத்திருந்து பேசினும் அவர் செவிகள் இருந்த விடத்திருந்தே கேட்டறியும். எவ்விடத் திருக்கின்ற ரசங்களையும் அவர் நா இருந்த விடத்திருந்தே சுவைத்தறியும். எவ்விடத்திருக்கின்ற பரிசங்களையும் அவர் மெய் இருந்த விடத்திருந்தே பரிசித்தறியும். எவ்விடத் திருக்கின்ற சுகந்தகங்களையும் அவர் நாசி இருந்த இடத் திருந்தே முகர்ந்தறியும். எவ்விடத்திலிருக்கின்றவர்களுக்கும் அவரது கைகள் இருந்த விடத்திருந்தே கொடுத்தல் கூடும். எவ்விடத்திலும் அவரது கால்கள் இருந்த விடத்திருந்தே நடத்தல் கூடும். அவரது வாக்கு எவ்விடத்திலிருக்கின்ற எவ்வௌர்களோடும் இருந்த விடத்திருந்தே பேசுதல் கூடும். மற்ற இந்திரியங்கள் இருந்த விடத்திருந்தே எவ்விடத்தும் ஆனந்தித்தல் கூடும். மன முதலான கரணங்கள் எப்படிப்பட்ட விஷயங்களையும் பற்றுவனவல்ல; தயவினால் பற்றத் தொடங்கில் எல்லா உயிர்களினது எல்லாச் சங்கற்ப விகற்பங்களையும் ஒரு நிமிடத்தில் ஒருங்கே நினைத்து விசாரித்து நிச்சயித்துக் கொள்ளும். அவரறிவு ஒன்றையும் சுட்டியறியாது; தயவினால் சுட்டியறியத் தொடங்கில் எல்லா அண்டங்களையும் எல்லா உயிர்களையும் எல்லாப் பண்புகளையும் எல்லா அனுபவங்களையும் எல்லா பயன்களையும் ஒருங்கே ஒரு நிமிடத்தில் சுட்டி யறியும். அவர்கள் நிர்க்குணத்தராவார்களல்லது, தாமச இராசத சாத்துவிக முதலிய முக்குணங்களாலும் உள்ளே விகாரப்படார்கள்; புறத்தே அவரது குணங்கள் கரணங்களைப் பற்றுவனவல்ல. உள்ளே பிரகிருதியினால் மூடப்படார்கள்; புறத்தே அவரது பிரகிருதி குணங்களைப் பற்றுவனவல்ல. உள்ளே காலதத்துவத்தால் வேற்றுமைப்படார்கள்; புறத்தே காலத்தால் அவரது திருமேனி தடைபடாது. உள்ளே நியதி அளவால் அளக்கப்படார்கள்; புறத்தே நியதியால் அவரது திருமேனி வரைபடாது. அன்றிக் காலம் வித்தை ராகம் புருடன் முதலிய மற்றைத் தத்துவங்களும் தத்துவ காரியங்களும் அவர்களுக்கு இல்லை. மாயையால் பேதப்படார்கள்; சுத்தமகாமாயையைக் கடந்து அதன்மேல் அறிவுருவாக விளங்குவார்கள். ஆகாரம், நித்திரை, மைதுனம், பயம் என்பவைகளால் தடைபடார்கள். அவர்கள் தேகத்திற்குச் சாயை, வியர்வை, அழுக்கு, நரை, திரை, மூப்பு, இறப்பு முதலிய குற்றங்கள் உண்டானவல்ல. பனி, மழை, இடி, வெயில் முதலியவற்றாலும், இராக்கதர், அசுரர், பூதம், பிசாசு முதலியவற்றாலும், தேவர், முனிவர், மனிதர், நரகர், மிருகம், பறவை, ஊர்வன, தாவரம் என்பவைகளாலும் எவ்விடத்தும் எக்காலத்தும் அவர் தேகம் வாதிக்கப்படாது; வாள் கத்தி முதலிய கருவிகளாலும் கண்டிக்கப்படாது. எல்லா அண்டங்களும் அணுக்கள் போலச் சிறிதாகத் தோற்றலும், எல்லா அணுக்களும் அண்டங்கள் போலப் பெரிதாகத் தோற்றலும் அவர் தேகத்திற்கு உரித்து. இறந்தோரை எழுப்புதல் வார்த்திபரை வாலிபராக்கல் முதலிய கருமசித்திகளும்யோகசித்திகளும் ஞானசித்திகளும் அவர் சந்நிதியில் இடைவிடாது விளங்கும். சிருஷ்டித்தல், காத்தல், அழித்தல், மறைத்தல், அனுக்கிரகித்தல் என்கின்ற கிருத்தியங்களும் அவர் நினைத்த மாத்திரத்தில் நடக்கும். பஞ்சகர்த்தாக்களும் அவர் கடைக்கண் பார்வையால் தங்கள் தங்கள் தொழில் நடத்துவார்கள். அவர்கள் அறிவு கடவுளறிவாக இருக்கும். அவர்கள் செய்கை கடவுள் செய்கையாக இருக்கும். அவர்கள் அனுபவம் கடவுள் அனுபவமாக இருக்கும். சர்வசக்தியு முடையவர்களாய், எக்காலத்தும் அழிவில்லாதவர்களாய், ஆணவம், மாயை கன்மம் என்னும் மும்மலங்களும் அம்மலவாதனைகளும் இல்லாதவர்களாய், பேரருள்வண்ண முடையவர்களாய் விளங்குவார்கள். ஜடமாகிய ஒரு துரும்பும் அவரது திருநோக்கத்தால் உயிர் பெற்றுப் பஞ்சகிருத்தியங்களும் செய்யும். அவரது பெருமை வேதாந்த, சித்தாந்த, கலாந்த, போதாந்த, நாதாந்த, யோகாந்தம் என்கின்ற ஆறந்தங்களிலும் விளங்கும்; அவற்றைக் கடந்தும் விளங்குமென்று அறியவேண்டும். இவை பேரின்பலாபத்தை யடைந்தவர் பெருமை யென்று அறிய வேண்டும்."
The typical characteristics of an accomplished yogi who experiences such பேரின்ப லாப்ம் (pErinba laabam - benefit of supreme bliss) after attaining the முத்தேக சித்திகள் (muthdhEga siddhigaL - triple bodily accomplishments) is very elaborately explained explained by the saint. According to him, the body of such a yogi is not affected by extreme physical, chemical or biological changes triggered in the environment even at the fundamental levels of पञ्च महा भूत (pañca mahā bhūta - five core elements). They are also immune to various other mundane disturbances. I would like to reproduce here the detailed account provided by our noble saint, explaining the glory of such yogic adepts. To quote him: "பேரின்ப லாபத்தை யடைந்தவர் பெருமை எது என்றறிய வேண்டில்:- தோல், நரம்பு, என்பு, தசை, இரத்தம், சுக்கிலம் முதலிய அசுத்தபூத காரியங்களும் அவற்றின் காரணங்களாகிய அசுத்த பிரகிருதி அணுக்களுமாகிய தேகத்தை மாற்றி, மாற்று இவ்வளவு என்றறியப்படாத உயர்ந்த பொன்னாகிய சுத்த பூதகாரிய சுத்த தேகத்தையும், பொன்வடிவாகத் தோன்றுதல் மாத்திரமேயன்றி ஆகாயம்போல் பரிசிக்கப்படாத சுத்தபூதகாரண பிரணவ தேகத்தையும்தோன்றப்படுதலுமின்றி ஆகாயம்போல் விளங்குகின்ற ஞானதேகத்தையும் பெற்றவர்களா யிருப்பார்கள். உள்ளே மண்ணினது திண்மையால் தறிக்கப்படார்கள்; புறத்தே மண் கல் முதலியவற்றால் எறியினும் அவை அவர் வடிவில் தாக்குவனவல்ல. உள்ளே நீரினது தன்மையால் குளிரப்படார்கள்; புறத்தே நீரிலழுத்தினும் அவர் வடிவம் அழுந்தாது. உள்ளே நெருப்பினது வெம்மையால் சுடப்படார்கள்; புறத்தே நெருப்பிற் சுடினும் அவர் தேகத்தில் சூடும் வடுவும் தோன்றுவனவல்ல. உள்ளே காற்றினது ஊக்கத்தால் அசைக்கப்படார்கள்; புறத்தே காற்று அவர் வடிவைப் பரிசித் தசைக்கமாட்டாது. உள்ளே ஆகாயத்தினது கலப்பினால் அந்தரிக்கப்படார்கள்; புறத்தே ஆகாயம் அவர் தேகத்தை அந்தரிக்கமாட்டாது. ஆதாரத்திலன்றி நிராதாரத்திலும் அவர் தேகம் உலாவும். அவரது கண்கள் முதலிய ஞானேந்திரியங்களும் வாக்கு முதலிய கர்மேந்திரியங்களும் பார்த்தல் முதலிய விஷயங்களையும் பேசுதல் முதலிய விஷயங்களையும் பற்றுவனவல்ல; தயையினால் விஷயங்களைப் பற்றவேண்டில், சுவர் மலை முதலிய தடைகளும் அவர் கண்களை மறைப்பன வல்ல. அண்ட பிண்டங்களில் அகம் புறம் முதலிய எவ்விடத்துமுள்ள விடயங்களை அவர் கண்கள் இருந்த விடத்திருந்தே கண்டறியும். அண்ட பிண்டங்களி லெவ்விடத்திருந்து பேசினும் அவர் செவிகள் இருந்த விடத்திருந்தே கேட்டறியும். எவ்விடத் திருக்கின்ற ரசங்களையும் அவர் நா இருந்த விடத்திருந்தே சுவைத்தறியும். எவ்விடத்திருக்கின்ற பரிசங்களையும் அவர் மெய் இருந்த விடத்திருந்தே பரிசித்தறியும். எவ்விடத் திருக்கின்ற சுகந்தகங்களையும் அவர் நாசி இருந்த இடத் திருந்தே முகர்ந்தறியும். எவ்விடத்திலிருக்கின்றவர்களுக்கும் அவரது கைகள் இருந்த விடத்திருந்தே கொடுத்தல் கூடும். எவ்விடத்திலும் அவரது கால்கள் இருந்த விடத்திருந்தே நடத்தல் கூடும். அவரது வாக்கு எவ்விடத்திலிருக்கின்ற எவ்வௌர்களோடும் இருந்த விடத்திருந்தே பேசுதல் கூடும். மற்ற இந்திரியங்கள் இருந்த விடத்திருந்தே எவ்விடத்தும் ஆனந்தித்தல் கூடும். மன முதலான கரணங்கள் எப்படிப்பட்ட விஷயங்களையும் பற்றுவனவல்ல; தயவினால் பற்றத் தொடங்கில் எல்லா உயிர்களினது எல்லாச் சங்கற்ப விகற்பங்களையும் ஒரு நிமிடத்தில் ஒருங்கே நினைத்து விசாரித்து நிச்சயித்துக் கொள்ளும். அவரறிவு ஒன்றையும் சுட்டியறியாது; தயவினால் சுட்டியறியத் தொடங்கில் எல்லா அண்டங்களையும் எல்லா உயிர்களையும் எல்லாப் பண்புகளையும் எல்லா அனுபவங்களையும் எல்லா பயன்களையும் ஒருங்கே ஒரு நிமிடத்தில் சுட்டி யறியும். அவர்கள் நிர்க்குணத்தராவார்களல்லது, தாமச இராசத சாத்துவிக முதலிய முக்குணங்களாலும் உள்ளே விகாரப்படார்கள்; புறத்தே அவரது குணங்கள் கரணங்களைப் பற்றுவனவல்ல. உள்ளே பிரகிருதியினால் மூடப்படார்கள்; புறத்தே அவரது பிரகிருதி குணங்களைப் பற்றுவனவல்ல. உள்ளே காலதத்துவத்தால் வேற்றுமைப்படார்கள்; புறத்தே காலத்தால் அவரது திருமேனி தடைபடாது. உள்ளே நியதி அளவால் அளக்கப்படார்கள்; புறத்தே நியதியால் அவரது திருமேனி வரைபடாது. அன்றிக் காலம் வித்தை ராகம் புருடன் முதலிய மற்றைத் தத்துவங்களும் தத்துவ காரியங்களும் அவர்களுக்கு இல்லை. மாயையால் பேதப்படார்கள்; சுத்தமகாமாயையைக் கடந்து அதன்மேல் அறிவுருவாக விளங்குவார்கள். ஆகாரம், நித்திரை, மைதுனம், பயம் என்பவைகளால் தடைபடார்கள். அவர்கள் தேகத்திற்குச் சாயை, வியர்வை, அழுக்கு, நரை, திரை, மூப்பு, இறப்பு முதலிய குற்றங்கள் உண்டானவல்ல. பனி, மழை, இடி, வெயில் முதலியவற்றாலும், இராக்கதர், அசுரர், பூதம், பிசாசு முதலியவற்றாலும், தேவர், முனிவர், மனிதர், நரகர், மிருகம், பறவை, ஊர்வன, தாவரம் என்பவைகளாலும் எவ்விடத்தும் எக்காலத்தும் அவர் தேகம் வாதிக்கப்படாது; வாள் கத்தி முதலிய கருவிகளாலும் கண்டிக்கப்படாது. எல்லா அண்டங்களும் அணுக்கள் போலச் சிறிதாகத் தோற்றலும், எல்லா அணுக்களும் அண்டங்கள் போலப் பெரிதாகத் தோற்றலும் அவர் தேகத்திற்கு உரித்து. இறந்தோரை எழுப்புதல் வார்த்திபரை வாலிபராக்கல் முதலிய கருமசித்திகளும்யோகசித்திகளும் ஞானசித்திகளும் அவர் சந்நிதியில் இடைவிடாது விளங்கும். சிருஷ்டித்தல், காத்தல், அழித்தல், மறைத்தல், அனுக்கிரகித்தல் என்கின்ற கிருத்தியங்களும் அவர் நினைத்த மாத்திரத்தில் நடக்கும். பஞ்சகர்த்தாக்களும் அவர் கடைக்கண் பார்வையால் தங்கள் தங்கள் தொழில் நடத்துவார்கள். அவர்கள் அறிவு கடவுளறிவாக இருக்கும். அவர்கள் செய்கை கடவுள் செய்கையாக இருக்கும். அவர்கள் அனுபவம் கடவுள் அனுபவமாக இருக்கும். சர்வசக்தியு முடையவர்களாய், எக்காலத்தும் அழிவில்லாதவர்களாய், ஆணவம், மாயை கன்மம் என்னும் மும்மலங்களும் அம்மலவாதனைகளும் இல்லாதவர்களாய், பேரருள்வண்ண முடையவர்களாய் விளங்குவார்கள். ஜடமாகிய ஒரு துரும்பும் அவரது திருநோக்கத்தால் உயிர் பெற்றுப் பஞ்சகிருத்தியங்களும் செய்யும். அவரது பெருமை வேதாந்த, சித்தாந்த, கலாந்த, போதாந்த, நாதாந்த, யோகாந்தம் என்கின்ற ஆறந்தங்களிலும் விளங்கும்; அவற்றைக் கடந்தும் விளங்குமென்று அறியவேண்டும். இவை பேரின்பலாபத்தை யடைந்தவர் பெருமை யென்று அறிய வேண்டும்."
The noble saint வள்ளலார் (vaLLalaar) as part of his yogic pilgrimage has ascended through various rungs in the பரமபத சோபானம் (paramapadha sOpaanam - ladder to divine foot), as testified in the following verses by the saint himself
விரைந்து விரைந்து படிகடந்தேன்
மேற்பால் அமுதம் வியந்துண்டேன்
கரைந்து கரைந்து மனம்உருகக்
கண்ணீர் பெருகக் கருத்தலர்ந்தே வரைந்து
ஞான மணம்பொங்க மணிமன் றரசைக் கண்டுகொண்டேன்
திரைந்து நெகிழ்ந்த தோலுடம்பும்
செழும்பொன் உடம்பாய்த் திகழ்ந்தேனே.
-உற்ற துரைத்தல்
Further, as a consequence of his முத்தேக முத்தி நிலைகள் (muththEga muththi nilaigaL - tribodily liberating states), the noble saint has personally attained different spiritual சித்திகள் (siddhigaL - potencies) including கருமசித்தி (karumasiddhi - action / fatal accomplishment), யோகசித்தி (yogasiddhi - yogic accomplishment) & ஞானசித்தி (gnaana siddhi - wisdom accomplishment). This fact is testified by the saint himself in the following verses
And,
Again in the following verses from சிற்சத்தி துதி (cir siddhi thudhi - eulogy on accomplishments in consciousness), the noble saint further testifies thus:
Of course, one of the greatest and distinguishing contributions of our beloved saint வள்ளலார் (vaLLalaar) is his unparalleled contribution to the சாகாக்கல்வி / अमृत विद्या (saagaakkalvi / amṛta vidyā – science of immortality). I shall now briefly touch upon this topic. To this end, the first thing we need to understand is what exactly is சாகாக்கல்வி / अमृत विद्या (saagaakkalvi / amṛta vidyā – science of immortality). The formal studies on mastering the சாகாக்கலை / अमृतसिद्धि (saagaakkalai / amṛtasiddhi - art of deathlessness) is called சாகாக்கல்வி (saagaakkalvi –science of immortality). According to வள்ளலார் (vaLLalaar)
Before proceeding further, I would like to remind you that in the context of சாகாக்கல்வி (saagaa kalvi – science of immortality) when we talk about வாசி யோகம் (vaasi yOgam) & प्राणायाम (prāṇāyāma – breath control), it also includes the entire nine yards of अष्टाङ्ग योग साधन (aṣṭāṅga yoga sādhana – eight organs of yogic practice), although I may not be explicitly talking about them here now.
முத்தியைப் பெற்றேன்அம் முத்தியினால் ஞான
சித்தியை உற்றேன்என்று உந்தீபற
சித்தனும் ஆனேன்என்று உந்தீபற.
-திரு உந்தியார்
- நானே தவம்புரிந்தேன் நம்பெருமான் நல்லருளால்
- நானே அருட்சித்தி நாடடைந்தேன் - நானே
- அழியா வடிவம் அவைமூன்றும் பெற்றேன்
- இழியாமல் ஆடுகின்றேன் இங்கு
- ...
- சுத்த வடிவும் சுகவடிவாம் ஓங்கார
- நித்த வடிவும் நிறைந்தோங்கு - சித்தெனும்ஓர்
- ஞான வடிவுமிங்கே நான்பெற்றேன் எங்கெங்கும்
- தானவிளை யாட்டியற்றத் தான்.
- - சுத்த சிவநிலை .
மன்னுகின்ற பொன்வடிவும் மந்திரமாம் வடிவும்
வான்வடிவும் கொடுத்தெனக்கு மணிமுடியுஞ் சூட்டிப்
பன்னுகின்ற தொழில்ஐந்துஞ்செய்திடவே பணித்துப்
பண்புறஎன் அகம்புறமும் விளங்குகின்ற பதியே
உன்னுகின்ற தோறும்எனக் குள்ளமெலாம் இனித்தே
ஊறுகின்ற தெள்ளமுதே ஒருதனிப்பே ரொளியே
மின்னுகின்ற மணிமன்றில் விளங்குநடத் தரசே
மெய்யும்அணிந் தருள்வோய்என் பொய்யும்அணிந் தருளே.
-அருள்விளக்க மாலை
நாடாக் கொடிய மனம்அடக்கி நல்ல மனத்தைக் கனிவித்துப்
பாடாப் பிழையைப் பொறுத்தெனக்கும் பதம்ஈந் தாண்ட பதிக்கொடியே
தேடாக் கரும சித்திஎலாம் திகழத் தயவால் தெரிவித்த
கோடாக் கொடியே சிவதருமக் கொடியே அடியேற் கருளுகவே.
மணங்கொள் கொடிப்பூ முதல்நான்கு வகைப்பூ வடிவுள் வயங்குகின்ற
வணங்கொள் கொடியே ஐம்பூவும் மலிய மலர்ந்த வான்கொடியே
கணங்கொள் யோக சித்திஎலாம் காட்டுங் கொடியே கலங்காத
குணங்கொள் கொடியே சிவபோகக் கொடியே அடியேற் கருளுகவே.
புலங்கொள் கொடிய மனம்போன போக்கில் போகா தெனைமீட்டு
நலங்கொள் கருணைச் சன்மார்க்க நாட்டில் விடுத்த நற்கொடியே
வலங்கொள் ஞான சித்திஎலாம் வயங்க விளங்கு மணிமன்றில்
குலங்கொள் கொடியே மெய்ஞ்ஞானக் கொடியே அடியேற் கருளுகவே
-சிற்சத்தி துதி
சாகாக்கலை & கல்வி (saagaakkalai & kalvi - art & science of deathlessness)
Of course, one of the greatest and distinguishing contributions of our beloved saint வள்ளலார் (vaLLalaar) is his unparalleled contribution to the சாகாக்கல்வி / अमृत विद्या (saagaakkalvi / amṛta vidyā – science of immortality). I shall now briefly touch upon this topic. To this end, the first thing we need to understand is what exactly is சாகாக்கல்வி / अमृत विद्या (saagaakkalvi / amṛta vidyā – science of immortality). The formal studies on mastering the சாகாக்கலை / अमृतसिद्धि (saagaakkalai / amṛtasiddhi - art of deathlessness) is called சாகாக்கல்வி (saagaakkalvi –science of immortality). According to வள்ளலார் (vaLLalaar)
ஏறி இறங்கி இருந்தேன் இறங்காமல்
ஏறவைத் தீர்இங்கு வாரீர்
தேறவைத் தீர்இங்கு வாரீர். வாரீர்
ஏகாந்த நன்னிலை யோகாந்தத் துள்ளதென்
றேகாந்தம் சொல்லினீர் வாரீர்
தேகாந்தம் இல்லீரே வாரீர். வாரீர்
ஏகாத கல்விதான் சாகாத கல்வியென்
றேகாத லாற்சொன்னீர் வாரீர்
வேகாத காலினீர் வாரீர். வாரீர்
-அம்பலவாணர் வருகை
Thus, according to him, சாகாக்கலை / अमृतसिद्धि (saagaakkalai / amṛtasiddhi - art of deathlessness) is closely related to the art of प्राणायाम (prāṇāyāma – breath control). One may wonder has to how i arrived at this relation. Here is my response - “எகாத கல்விதான் சாகாத கல்வி (Egaadha
kalvidhaan saagaadha kalvi – imperishable wisdom is the immortal wisdom)”. Etymologically, the term எகாத (Egaadha) is the antonym form of
the word ஏகுதல் (Egudhal - to go) which is a synonym for போகுதல் / செல்லுதல் (pOgudhal / selludhal – to go) etc., In this context ஏகுதல் (Egudhal) also means அழித்தல் (azhiththal – to exhaust/perish) and hence எகாத கல்வி (egaadha kalvi – imperishable science) deals with the mastering the art of preventing such exhaustion
or perishability. In other words, it refers to உடம்பை அழிய விடாத கல்வி (udambai azhiya vidaadha
kalvi
– science of preserving the body).
Well, the above interpretation seems to be very
straightforward. In fact, the term எகாத கல்வி (Egaadha kalvi – science of non-preishing) may seem superfluous in the above phrase as the remaining
terms சாகாத கல்வி (saagaadha
kalvi – science of immortality) alone by itself is sufficient. Does this mean the Saint is simply trying to play with words for mere
ornamental poetics? No, absolutely not. The saint, is trying to convey a hidden
meaning here. To unravel the mystery, the keyword Is the term எகாத (egaadha) being used as a synonym
of போகாத காற்று / சுவாசம் (pOgaadha kaaRRu /
suvaasam – non-going / not exhausting air/ breath).
This is a very important question for us to
understand before proceeding further. The noble saint திருவருட்பிரகாச இராமலிங்க வள்ளலார் (thiru arutpirakaasa iramalinga vaLLalaar) in the mystic song அம்பலவானர் வருகை (ambalavaanar varugai), from his magnum opus திருவருட்பா (thiruvarutpaa), helps us by providing a
hint
The unparalleled role of प्राणायाम (prāṇāyāma – breath control) in mastering of சாகாக்கல்வி (saagaa kalvi – science of
immortality) has been testified by a
very huge corpus of scriptural evidences. In தமிழ் சித்தர் இலக்கியம் (thamizh siddhar ilakkiyam - Tamil Siddha literature), such a science is technically called as வாசி யோகம் (vaasi yOgam) and sometimes referred as சிவராஜ யோகம் (sivaraaja yOgam). In
other words, it is indirectly indicated that சாகாக்கலை (saagaakkalai – art of immortality) can be achieved by
mastering प्राणायाम (prāṇāyāma – breath control), as prescribed in வாசி யோகம் (vaasi
yOgam). Before proceeding further, I would like to remind you that in the context of சாகாக்கல்வி (saagaa kalvi – science of immortality) when we talk about வாசி யோகம் (vaasi yOgam) & प्राणायाम (prāṇāyāma – breath control), it also includes the entire nine yards of अष्टाङ्ग योग साधन (aṣṭāṅga yoga sādhana – eight organs of yogic practice), although I may not be explicitly talking about them here now.
மரணமில்லா பெருவாழ்வு (maraNamillaap peru vaazhvu – deathless state of supreme being)
Let us now try to deep dive a
little more in understanding the process of attaining deathlessness. To this
end, let us take the deathlessness attained by திரு அருட்பிரகாச இராமலிங்க வள்ளலார் (thiru arutpirakaasa ramalinga vaLLalaar) , who is one of the latest and greatest exponents in this domain
of சாகாக்கலை (saaga kalai – art of immortality) by spiritual dematerialization of
his பூத உடல் (boodha udal – physical body) into ´ஒளி உடல் (oLi udal – luminous body), as testified by the saint, in his own words in many places. Here are a few such testimonies
And,
And,
Thus, saint attained what the वेद ऋषि मुनि (veda ṛṣi muni - vedic seer sage) in the sacred बृहदारण्यक उपनिषद् (bṛhadāraṇyaka upaniṣad) prayed as "मृत्योर् म अमृतङ्ग मय (mṛtyor ma amṛtaṅga maya - Lead me from death to Immortality)".
The saint himself provides various அகச்சான்றுகள் (agachaanRugaL - internal evidences) that testifies his attainment of immortalized luminous form, in the following verses from திரு அருட்பா; சுத்த சிவநிலை (thiru arutpaa: sakthi nilai)
நான்படுத்த பாய்அருகில் நண்ணி எனைத்தூக்கி
ஊன்படுத்த தேகம் ஒளிவிளங்கத் - தான்பதித்த
மேலிடத்தே வைத்தனைநான் வெம்மைஎலாம் தீர்ந்தேன்நின்
காலிடத்தே வாழ்கின்றேன் காண்.
-திருவருட்பேறு
And,
நான்செய்த புண்ணியம் யார்செய் தனர்இந்த நானிலத்தே
வான்செய்த தேவரும் காணாத காட்சி மகிழ்ந்துகண்டேன்
ஊன்செய்த மெய்யும் உயிரும் உணர்வும் ஒளிமயமாக்
கோன்செய வேபெற்றுக் கொண்டேன்உண் டேன்அருட் கோன்அமுதே.
-அனுபவ சித்தி
And,
ஊன உடம்பே ஒளிஉடம்பாய் ஓங்கிநிற்க
ஞான அமுதெனக்கு நல்கியதே - வானப்
பொருட்பெருஞ் சோதிப் பொதுவில் விளங்கும்
அருட்பெருஞ் சோதி அது.
-பொன்வடிவப் பேறு
Thus, saint attained what the वेद ऋषि मुनि (veda ṛṣi muni - vedic seer sage) in the sacred बृहदारण्यक उपनिषद् (bṛhadāraṇyaka upaniṣad) prayed as "मृत्योर् म अमृतङ्ग मय (mṛtyor ma amṛtaṅga maya - Lead me from death to Immortality)".
असतो म सत्गमय
तमसो म ज्योतिर्गमय
मृत्योर् म अम्र्तन्गमय
ॐ शान्ति शान्ति शान्तिः
(
asato
ma satgamaya
tamaso
ma jyotirgamaya
mrtyor
ma amrtangamaya
om śānti śānti śāntiḥ
Lead me from the unreal to the Real,
Lead
me from darkness to Light,
Lead me from death to Immortality
In
the name of the Eternal,
Peace!
Peace! Peace!
)
बृहदारण्यक उपनिषद् (bṛhadāraṇyaka upaniṣad)
Yes the noble saint வள்ளலார் (vaLLalaar) attained one of the highesr states of spiritual attainment viz.மரணமில்லா பெருவாழ்வு (maraNamillaap peru vaazhvu – deathless state of supreme being). The autobiographical renderings of his personal mystical experiences very beautifully recorded in his magnum opus poetical masterpiece திருவருட்பா (thiruarutpaa), as well as in his உரை நடை உபதேசங்கள்(urainadai upadEsanga – prose / oral preaching) explaining in detail, his journey to immortality. This would serve as an authentic case-study for us to understand the art and science of this process. In fact, he who formally established சமரச சுத்த சன்மார்க சங்கம்(samarasa suththa sanmaarga sangam) even claims that என் மார்கம் இறப்பொழிக்கும் சன்மார்கம் (en maargam irappozhikkum sanmaargam - my path is the true path of death removal) in the following verses from his song titled மரணமிலாப் பெருவாழ்வு (maraNamilaap peruvaazhvu - immortalized supreme living) while in some publications this decad is alternatively titled as ஞான சரியை (Gnaana sariyai – gnostic service)
உற்றமொழி உரைக்கின்றேன் ஒருமையினால் உமக்கே
உறவன்அன்றிப் பகைவன்என உன்னாதீர் உலகீர்
கற்றவரும் கல்லாரும் அழிந்திடக்காண் கின்றீர்
கரணம்எலாம் கலங்கவரும் மரணமும்சம் மதமோ
சற்றும்இதைச் சம்மதியா தென்மனந்தான் உமது
தன்மனந்தான் கன்மனமோ வன்மனமோ அறியேன்
இற்றிதனைத் தடுத்திடலாம் என்னொடும்சேர்ந் திடுமின்
என்மார்க்கம் இறப்பொழிக்கும் சன்மார்க்கந் தானே
-மரணமிலாப் பெருவாழ்வு.
- சுத்த வடிவும் சுகவடிவாம் ஓங்கார
- நித்த வடிவும் நிறைந்தோங்கு - சித்தெனும்ஓர்
- ஞான வடிவுமிங்கே நான்பெற்றேன் எங்கெங்கும்
- தானவிளை யாட்டியற்றத் தான்.
- கூகா எனஅடுத்தோர் கூடி அழாதவண்ணம்
- சாகா வரம்எனக்கே தந்திட்டான் - ஏகாஅன்
- ஏகா எனமறைகள் ஏத்துஞ்சிற் றம்பலத்தான்
- மாகா தலனா மகிழ்ந்து.
- நானே தவம்புரிந்தேன் நம்பெருமான் நல்லருளால்
- நானே அருட்சித்தி நாடடைந்தேன் - நானே
- அழியா வடிவம் அவைமூன்றும் பெற்றேன்
- இழியாமல் ஆடுகின்றேன் இங்கு.
- சுத்த சிவநிலை
Before proceeding further, I would like to reproduce here, as புறச்சாண்று (purachchaaNru - external evidence), a very authentic account of the noble saint's miraculous deathless disappearance from a very reliable source viz. Arcot Manual published in the South Arcot District Gazette, originally in 1878 by the Honourable J.H. Garstin I.C.S, who was the then District Collector of South Arcot District.
"A village of 1, 189 inhabitants lying 23 miles south west of Cuddalore on the Vridhachalam Road. The place is connected with one Ramalinga Paradesi(Swami Ramalingam), a somewhat curious example of a later day Saint who has been almost deified by his followers.
Born in 1823 in the Chidambaram Taluk of Vellala parents in humble circumstances, he developed, while still little more than a boy, an undeniable talent for versification, and his poems brought him into notice. They dealt with religious matters; some of them like those of the famous saivite saints of old, were composed in eulogy of the merits of the deities of certain shrines such as the temples at Tiruttani in North Arcot and Tiruvottiyur near Madras; others took for their subject the beauties of the higher life. It was these that led to his becoming gradually regarded as a spiritual guide and teacher. After visiting many of the well-known sacred places of the south, he finally settled at Karunguli, the next village to Parvatipuram. At its height his influence must have been very real, his admirers and disciples, who included even level-headed Government officials, are said to have changed their residence and gone to live where they could be constantly near him.
About 1872, the curious octagon-shaped Sabha with the domed roof which is to be seen at Vadalur, a hamlet of parvatipuram, was erected by him from subscriptions. It is said that the spot was chosen because from it are visible the four great towers of Nataraja's shrine at Chidambaram. It is not an ordinary temple, the detail of the worship in it being unusual. Ramalinga Paradesi(Swami Ramalingam) seems to have persuaded his disciples that they would rise again from the dead and he consequently urged that burial was preferable to cremation. Even Brahmins are said to have been buried in this belief and people who died in other villages were in several cases brought to Vadalur and interred there. In 1874, he locked himself in a room (still in existence) in Mettukkuppam (hamlet of Karunguli), which he used for Samadhi or mystic meditation, and instructed his disciples not to open it for sometime. He has never been seen since, and the room is still locked. It is held by those who still believe in him that he was miraculously made one with his god and that, in the fullness of time he will reappear to the faithful.
Whatever may be thought of his claims to be a religious leader, it is generally admitted by those who are judges of such matters that his poems, many of which have been published, stand on a high plane, and his story is worth noting as an indication of the directions which religious fervour may still take."
In fact, the entire process of such transformation to his own body, is very beautifully detailed out by the Saint in his magnum opus mystical masterpiece திரு அருட்பா (thiruarutpaa) which very beautifully captures and testifies his various milestones and transformations in such a life journey. Again, in the same அருட்பெருஞ்சோதி அகவல் (arutperunjOthi agaval) quoted above, the saint:
"A village of 1, 189 inhabitants lying 23 miles south west of Cuddalore on the Vridhachalam Road. The place is connected with one Ramalinga Paradesi(Swami Ramalingam), a somewhat curious example of a later day Saint who has been almost deified by his followers.
Born in 1823 in the Chidambaram Taluk of Vellala parents in humble circumstances, he developed, while still little more than a boy, an undeniable talent for versification, and his poems brought him into notice. They dealt with religious matters; some of them like those of the famous saivite saints of old, were composed in eulogy of the merits of the deities of certain shrines such as the temples at Tiruttani in North Arcot and Tiruvottiyur near Madras; others took for their subject the beauties of the higher life. It was these that led to his becoming gradually regarded as a spiritual guide and teacher. After visiting many of the well-known sacred places of the south, he finally settled at Karunguli, the next village to Parvatipuram. At its height his influence must have been very real, his admirers and disciples, who included even level-headed Government officials, are said to have changed their residence and gone to live where they could be constantly near him.
About 1872, the curious octagon-shaped Sabha with the domed roof which is to be seen at Vadalur, a hamlet of parvatipuram, was erected by him from subscriptions. It is said that the spot was chosen because from it are visible the four great towers of Nataraja's shrine at Chidambaram. It is not an ordinary temple, the detail of the worship in it being unusual. Ramalinga Paradesi(Swami Ramalingam) seems to have persuaded his disciples that they would rise again from the dead and he consequently urged that burial was preferable to cremation. Even Brahmins are said to have been buried in this belief and people who died in other villages were in several cases brought to Vadalur and interred there. In 1874, he locked himself in a room (still in existence) in Mettukkuppam (hamlet of Karunguli), which he used for Samadhi or mystic meditation, and instructed his disciples not to open it for sometime. He has never been seen since, and the room is still locked. It is held by those who still believe in him that he was miraculously made one with his god and that, in the fullness of time he will reappear to the faithful.
Whatever may be thought of his claims to be a religious leader, it is generally admitted by those who are judges of such matters that his poems, many of which have been published, stand on a high plane, and his story is worth noting as an indication of the directions which religious fervour may still take."
In fact, the entire process of such transformation to his own body, is very beautifully detailed out by the Saint in his magnum opus mystical masterpiece திரு அருட்பா (thiruarutpaa) which very beautifully captures and testifies his various milestones and transformations in such a life journey. Again, in the same அருட்பெருஞ்சோதி அகவல் (arutperunjOthi agaval) quoted above, the saint:
தோலெலாங் குழைந்திடச் சூழ்நரம் பனைத்தும்
மேலெலாங் கட்டவை விட்டுவிட் டியங்கிட
என்பெலா நெக்குநெக் கியலிடை நெகிழ்ந்திட
மென்புடைத் தசையெலா மெய்யுறத் தளர்ந்திட
இரத்த மனைத்துமுள் ளிறுகிடச் சுக்கிலம்
உரத்திடை பந்தித் தொருதிர ளாயிட
மடலெலா மூளை மலர்ந்திட வமுதம்
உடலெலா மூற்றெடுத் தோடி நிரம்பிட
ஒண்ணுதல் வியர்த்திட வொளிமுக மலர்ந்திட
தண்ணிய வுயிர்ப்பினிற் சாந்தந் ததும்பிட
உண்ணகை தோற்றிட வுரோமம் பொடித்திடக்
கண்ணினீர் பெருகிக் கால்வழிந் தோடிட (1460)
வாய்துடித் தலறிட வளர்செவித் துணைகளிற்
கூயிசைப் பொறியெலாங் கும்மெனக் கொட்டிட
மெய்யெலாங் குளிர்ந்திட மென்மார் பசைந்திடக்
கையெலாங் குவிந்திடக் காலெலாஞ் சுலவிட
மனங்கனிந் துருகிட மதிநிறைந் தொளிர்ந்திட
இனம்பெறு சித்த மியைந்து களித்திட
அகங்கார மாங்காங் கதிகரிப் பமைந்திடச்
சகங்காண வுள்ளந் தழைத்து மலர்ந்திட
அறிவுரு வனைத்து மானந்த மாயிடப்
பொறியுறு மான்மதற் போதமும் போயிடத்
தத்துவ மனைத்துந் தாமொருங் கொழிந்திடச்
சத்துவ மொன்றே தனித்துநின் றோங்கிட
உலகெலாம் விடய முளவெலா மறைந்திட
அலகிலா வருளி னாசைமேற் பொங்கிட
என்னுளத் தெழுந்துயி ரெல்லா மலர்ந்திட
என்னுளத் தோங்கிய என்றனி யன்பே
பொன்னடி கண்டருட் புத்தமு துணவே
என்னுளத் தெழுந்த வென்னுடை யன்பே
தன்னையே யெனக்குத் தந்தரு ளொளியால்
என்னைவே தித்த என்றனி யன்பே
-அருட்பெருஞ்சோதி அகவல்
மேலெலாங் கட்டவை விட்டுவிட் டியங்கிட
என்பெலா நெக்குநெக் கியலிடை நெகிழ்ந்திட
மென்புடைத் தசையெலா மெய்யுறத் தளர்ந்திட
இரத்த மனைத்துமுள் ளிறுகிடச் சுக்கிலம்
உரத்திடை பந்தித் தொருதிர ளாயிட
மடலெலா மூளை மலர்ந்திட வமுதம்
உடலெலா மூற்றெடுத் தோடி நிரம்பிட
ஒண்ணுதல் வியர்த்திட வொளிமுக மலர்ந்திட
தண்ணிய வுயிர்ப்பினிற் சாந்தந் ததும்பிட
உண்ணகை தோற்றிட வுரோமம் பொடித்திடக்
கண்ணினீர் பெருகிக் கால்வழிந் தோடிட (1460)
வாய்துடித் தலறிட வளர்செவித் துணைகளிற்
கூயிசைப் பொறியெலாங் கும்மெனக் கொட்டிட
மெய்யெலாங் குளிர்ந்திட மென்மார் பசைந்திடக்
கையெலாங் குவிந்திடக் காலெலாஞ் சுலவிட
மனங்கனிந் துருகிட மதிநிறைந் தொளிர்ந்திட
இனம்பெறு சித்த மியைந்து களித்திட
அகங்கார மாங்காங் கதிகரிப் பமைந்திடச்
சகங்காண வுள்ளந் தழைத்து மலர்ந்திட
அறிவுரு வனைத்து மானந்த மாயிடப்
பொறியுறு மான்மதற் போதமும் போயிடத்
தத்துவ மனைத்துந் தாமொருங் கொழிந்திடச்
சத்துவ மொன்றே தனித்துநின் றோங்கிட
உலகெலாம் விடய முளவெலா மறைந்திட
அலகிலா வருளி னாசைமேற் பொங்கிட
என்னுளத் தெழுந்துயி ரெல்லா மலர்ந்திட
என்னுளத் தோங்கிய என்றனி யன்பே
பொன்னடி கண்டருட் புத்தமு துணவே
என்னுளத் தெழுந்த வென்னுடை யன்பே
தன்னையே யெனக்குத் தந்தரு ளொளியால்
என்னைவே தித்த என்றனி யன்பே
-அருட்பெருஞ்சோதி அகவல்
Thus,
from the above personal experience of திருவருட்பிரகாச இராமலிங்க வள்ளலார் (thiru arutpirakaasa
iramalinga vaLLalaar), the अमृत्यत्व (amṛtyatva – immortality)
of life is very much testified. Let me not at this stage venture into the
physics or metaphysics of the अमृत्वम् (amṛtvam - deathlessness). This is very much beyond my
current scope. मृत्यु (mṛtyu - death) itself is a
very complicated subject to understand. This being the case, deathlessness is
not my cup of tea, at least for the time being. But as of now, it is very clear
that Immortality (conquest of death) is very much a reality although very
difficult to attain. Hence for now, I shall not get into details but restrict
myself to sharing whatever little theoretical understanding I have gathered so
far on the subject. Obviously, I need to admit that even this theoretical
knowledge is very superficial but I hope to come back with much better
understanding eventually as I am religiously researching on the subject.
We have already seen how the आत्म (ātma - soul) takes up different a देह (deha - body) at different अवस्त (avasta - state) of
consciousness viz. स्थूल देह (sthūla deha - gross body), सूक्ष्म देह (sūkṣma
deha -subtle body) & कारण देह (kāraṇa
deha - causal body) during the जग्रत् (jagrat - wakeful), स्वप्न (svapna - dreaming) & सुषुप्ति (suṣupti - sleeping) states of ordinary
mundane consciousness. Now when theआत्म (ātma - soul) proceeds further,
to higher realms of consciousness viz तुरिय
(turiya), तुरियातिथ (turiyātitha), it has to assume new body forms
at subsequent states as explained by the saint.
By the time one attains to this stage, his or her देह (deha - body) is completely cleansed already and is in fact transformed into its purest state of
perfection. The body undergoes the spiritual transmutation at even its atomic
level, where all impure elements of physical matter are cleansed and restructured
into அன்புருவம் (anburuvam- manifestaion of Love). Moreover, at this state, matter loses its physical rigidity
and becomes more plastic. The ancient Tamil mystic poet நக்கீரர் (nakkIrar) in his திருமுருகாற்றுப்படை (thirumurugaRRuppadai) gives a very good analogy which will help us understand this
concept better. Just as the rays of the
Sun, purifies (desalinates) the salty sea water and transforms the water
molecules into purer
vapour, the impurities of the soul are cleansed and the body is transformed
into the purer one. This is very much proved in வள்ளலார் (vaLLalaar)’s life; In fact, in his unparalleled work பெறாப்பேரு (peRaappEru), the saint sings thus,
- ஆராலும் அறிந்துகொளற் கரியபெரும் பொருளே
- அம்மேஎன் அப்பாஎன் ஐயாஎன் அரசே
- காராலும் கனலாலும் காற்றாலும் ககனக்
- கலையாலும் கதிராலும் கடலாலும் கடல்சூழ்
- பாராலும் படையாலும் பிறவாலும் தடுக்கப்
- படுதலிலாத் தனிவடிவம் எனக்களித்த பதியே
- சீராலும் குணத்தாலும் சிறந்தவர்சேர் ஞான
- சித்திபுரத் தமுதேஎன் நித்திரைதீர்ந் ததுவே.
- -பெறாப் பேறு
Mr.
T.R. Thulasiram, author of Arutperum Jothi
and Deathless Body,
gives an authentic account of
transformations that took place in திருவருட்பிரகாச இராமலிங்க வள்ளலார் (thiru arutpirakaasa iramalinga vaLLalaar)’s life. To quote him, (with minor cosmetic
editions by me), “According to the Swami, a deathless body is constituted by the divinized
five elements namely, deathless ethereal substance, non-ignitable air or gas,
non flowing liquid (condensation of blood in Swami’s body), soundless fire and
non-obstructing matter
(சாகாதலை ¸வேகா கால்¸போகாத புணல், ஒலியாத கணல் ¸இடியாத புவி -
saagaa thalai, vEgaa kaal, pOgaadha
puNal, oliyaadha kanal, idiyaadha bhuvi) with a self creative power of constituting or
creating all substances of whatever kind including bodily substances. (வேகாத காலதை கண்டுகொண்டு எப்பொருளும் விளைவிக்கும் தொழிலே - vEgaadha kaaladhai kandukondu epporuLum
viLaivikkum thozhilE)…Now coming back to the
transformatory changes in his body, his body had become pliant and
non-obstructing, so that the five elements, cosmic rays and even weapons could
pass through it freely without resistance and so without harm (தடுக்கப்படுதலில்லாத தனி வடிவம் - thadukkappadudhalillaadha thani vadivam) It is well known that his
body being surcharged with light did not cast its shadow on the growing and
that his figure and face except for the loin cloth he wore, could not come in
photographic pictures".
There are various other places in the scripture where the great siddha yogi has left us testimonies of his personal experience of மரணமில்லா பெருவாழ்வு (maraNamillaap peru vaazhvu – supreme state of deathless being). With the noble intent of "யாம் பெற்ற இன்பம், பெருக இவ்வையகம் (yaam peRRa inbam peruga ivvaiyagam - let the world experience bliss that I experienced)", the saint also out of his infinite compassion towards all mankind, recommends that such a अमृतानन्द अवस्था (amṛtānanda avasthā- state of deathless bliss) can be potentially achieved by every soul, He says his whole his life is a message and testimony of such an accomplishment as recorded in the திரு அருட்பா (thiruarutpaa).
- நான்உரைக்கும் வார்த்தைஎலாம் நாயகன்றன் வார்த்தை
- நம்புமினோ நமரங்காள் நற்றருணம் இதுவே
- வான்உரைத்த மணிமன்றில் நடம்புரிஎம் பெருமான்
- வரவெதிர்கொண் டவன்அருளால் வரங்களெலாம் பெறவே
- தேன்உரைக்கும் உளம்இனிக்க எழுகின்றேன் நீவீர்
- தெரிந்தடைந்தென் உடன்எழுமின் சித்திபெறல் ஆகும்
- ஏனுரைத்தேன் இரக்கத்தால் எடுத்துரைத்தேன் கண்டீர்
- யானடையும் சுகத்தினைநீர் தான்அடைதல் குறித்தே.
- -மரணமிலாப் பெருவாழ்வு
Moreover, out of his compassion and care for us, the
saint bursts into an emotional pleading singing thus. This is definitely a
soul-melting song of him requesting us to arise awake and stop not till the
goal is reached.
நினைந்துநினைந் துணர்ந்துணர்ந்து நெகிழ்ந்துநெகிழ்ந் தன்பே
நிறைந்துநிறைந் தூற்றெழுங்கண்ணீரதனால் உடம்பு
நனைந்துநனைந் தருளமுதே நன்னிதியே ஞான
நடத்தரசே என்னுரிமை நாயகனே என்று
வனைந்துவனைந் தேத்துதும்நாம் வம்மின்உல கியலீர்
மரணமிலாப் பெருவாழ்வில் வாழ்ந்திடலாம் கண்டீர்
புனைந்துரையேன் பொய்புகலேன் சத்தியஞ்சொல் கின்றேன்
பொற்சபையில் சிற்சபையில் புகுந்தருணம் இதுவே.
நிறைந்துநிறைந் தூற்றெழுங்கண்ணீரதனால் உடம்பு
நனைந்துநனைந் தருளமுதே நன்னிதியே ஞான
நடத்தரசே என்னுரிமை நாயகனே என்று
வனைந்துவனைந் தேத்துதும்நாம் வம்மின்உல கியலீர்
மரணமிலாப் பெருவாழ்வில் வாழ்ந்திடலாம் கண்டீர்
புனைந்துரையேன் பொய்புகலேன் சத்தியஞ்சொல் கின்றேன்
பொற்சபையில் சிற்சபையில் புகுந்தருணம் இதுவே.
- -மரணமிலாப் பெருவாழ்வு
No comments:
Post a Comment